Ervaringsdeskundige

De diëtist van ’t Keuze Dieet, Janna Koopman, is ervaringsdeskundige van het koolhydraatarm dieet. Zij schommelde in gewicht, had veel darmklachten en kreeg steeds minder energie. Lees hieronder haar verhaal.

Jarenlang heb ik een gevecht gehad met mijn darmklachten. Zowel obstipatie, diarree en steken in de buik verstoorde mijn leven. Ik was vaker ziek, deed bepaalde activiteiten niet meer en uiteindelijk had ik weinig energie meer om iets te ondernemen. Alleen een warme kruik kon me helpen de klachten enigszins verminderen.

Het begon eigenlijk al vlak na mijn geboorte. Als baby kon ik geen gluten en koemelk verdragen. Gelukkig ben ik hier overheen gegroeid. Jarenlang kon ik gewoon brood, pasta, fruit, zuivel en koeken eten zonder klachten. Ik kreeg wel steeds meer trek en consumeerde steeds meer.

Ervaringsdeskundige Janna (diëtist) vertelt over het Prikkelbare Darmsyndroom (PDS)

Op mijn zeventiende jaar kreeg ik van de huisarts de diagnose Prikkelbaar Darmsyndroom (PDS); darmklachten gerelateerd aan voeding en stress. Ik kreeg oplosbare vezels (Metamucil) die mijn darmklachten zouden verminderen. Helaas werkte dit niet; het werd alleen maar erger. Psychosomatische therapie zou mijn stress verminderen. Aan de hand van ademhalingstherapie kreeg ik mijn klachten enigszins onder controle. Echt helpen deed het ook niet.

Op mijn negentiende liep ik een huidallergie op die niet te verhelpen was met hormoonzalf. Ik werd doorverwezen naar de huidtherapeut die mij antibiotica voorschreef voor één hele maand. De huidklachten verdwenen, maar mijn darmklachten zijn sindsdien steeds erger geworden.

Ervaringsdeskundige vertelt over reizen met een voedselovergevoeligheid

In 2012 ben ik helemaal alleen op wereldreis ben gegaan. De lange vlucht gaf mij stress. De druppel was het zware ontbijt in combinatie met de turbulentie in het vliegtuig. Mijn darmen waren helemaal van slag. Ik kon nog net op tijd het toilet vinden toen het vliegtuig stilstond. Bij de douane was het ook geen pretje. De rij was gigantisch en mijn darmen waren nog steeds onrustig. Door me te concentreren op mijn ademhaling, was het me gelukt om te wachten in de rij, totdat ik aan de beurt was. Eenmaal aangekomen op het toilet heb ik Loperamide genomen die ervoor zorgde dat ik nog een keer naar de wc moest. Gelukkig stopte het hierna even, zodat ik de bus naar Hongkong vanaf het vliegveld kon nemen.

Eenmaal aangekomen in het hostel (’s avonds laat) had ik wel trek gekregen. Gelukkig was er een supermarkt aan de overkant die 24 uur per dag open was. Ik had besloten om iets te eten met zo min mogelijk toevoegingen: witte rijst. Zelfs dit gaf weer irritatie aan de darmen, waardoor ik weer Loperamide heb genomen.

Ik had gehoord van een aantal andere backpackers dat ze een paar dagen last hebben gehad van een jet lag. Gelukkig was ik niet de enige! Echter had ik hier na tien dagen nog last van. Ik had weinig energie om wat te ondernemen. En dat terwijl ik hier was om de wereld te ontdekken. Met een andere reiziger ben ik naar het ziekenhuis in Hong Kong gegaan vanwege continue diarree. De arts heeft wat test afgelegd en hierna heb ik medicatie meegekregen. Het was een soort loperamide, maar dan 20 keer zo sterk. In het begin hielp dit gelukkig.

Ik was van plan om met de bus via China naar Hanoi (Vietnam) te reizen, maar door mijn darmklachten durfde ik dit niet aan. Ik ben met het vliegtuig naar Vietnam gevlogen, omdat dit een stuk korter was.

De medicijnen waren inmiddels op en de klachten bleven. De lokale arts verwees me naar de apotheek waar ik dezelfde medicijnen heb gehaald. De receptioniste van het hotel was erg vriendelijk en maakte een pot met thee en een kruik voor me, zodat mijn darmklachten minder werden.

Later had ik een skypegesprek met mijn moeder die vermoede dat ik een glutenallergie had. Ik probeerde alle gluten te vermijden. Dit was niet zo makkelijk als het leek. Er zat namelijk vaak sojasaus toegevoegd aan de rijst waar gluten inzitten. Hier kwam ik helaas pas na mijn vakantie achter. Niet iedereen sprak Engels in de landen in Zuidoost-Azië, maar gelukkig had ik de waaier van Boxo bij me. Een boek met plaatjes van o.a. voedingsmiddelen. Met handen en voeten legde ik uit wat ik wel en niet mocht eten.

Later op mijn reis heb ik mezelf nog twee keer laten testen op een bacterie, maar daar kwam niets uit.

Ervaringsdeskundige schommelde door de koolhydraten in haar voeding

Eenmaal terug in Nederland was ik acht kilo afgevallen. Ik was uitgehongerd en het duurde drie maanden om weer bij te komen.

Terug op werk was ik steeds vaker ziek. Door de darmklachten had ik weinig energie. Vaak moest ik ook eerder weg van werk om ’s middags nog een paar uur te slapen. Ik heb een algemene bloedtest gedaan en een test op een gluten- en lactose-intolerantie. Deze waren allemaal negatief. Ik was inmiddels tien kilo en twee broekmaten zwaarder dan voordat ik op reis ging. Steeds vaker vroegen mensen aan me of ik zwanger was. Dit kwam natuurlijk door mijn opgezette buik.

Anderhalf jaar later nam ik weer contact op met mijn huisarts. Deze keer werd er doorgevraagd naar mijn darmklachten. Ik zou verstopt zitten. Dit was ook duidelijk te zien tijdens de röntgenfoto. De radiodiagnostisch laborant vertelde me dat ik zo erg geobstipeerd was, dat een echo niet eens mogelijk zou zijn. Ik kreeg laxeermiddel voor twee maanden, maar zelfs dit hielp amper.

Ervaringsdeskundige Janna (diëtist) voelt zich stukken beter met het koolhydraatarm dieet

Een half jaar later kwam ik in contact met een orthomoleculaire diëtist. Die vertelde me om alleen niet-belastende voedingsmiddelen te nemen en de belastende te laten staan. Ik at geen brood meer, evenals pasta, rijst, aardappelen, koekjes, gebak en melkproducten. Het heette ook wel het Paleo dieet en is koolhydraatarm. Het was niet makkelijk om mijn voeding om te gooien. Ik was gewend om ’s ochtend twee boterhammen te eten, tussendoor wat fruit, als lunch weer twee boterhammen, tussendoor wat fruit en een koek, een normale maaltijd met een toetje en ’s avonds nog een snack.

Stap voor stap heb ik mijn voeding veranderd. Wat mij opviel was dat ik veel minder honger had. Normaal gierde mijn lichaam elk uur naar koolhydraten. Ik had te maken met energiedips. Ik moest wel koolhydraatrijke producten eten om mezelf staande te houden. Doordat ik dit nu had verbroken en bijna geen koolhydraten meer at, kickte ik hiervan af. Langzaam ging ik van zes tot acht maaltijden naar twee of drie maaltijden. Eindelijk hoefde ik geen koolhydraatrijke koeken, zoals mueslirepen, Liga’s en Sultana’s meer mee te nemen als ik ergers heen ging. Mijn lichaam kreeg eindelijk rust en kon herstellen.

Na een tijdje het dieet aanhouden, kon ik een beperkte hoeveelheid gluten en melkproducten weer verdragen. Echter was ik ondertussen gewend om puur te eten. Dus geen zakjes en pakjes, maar vers van de groenteboer. Mijn lichaam vraagt niet meer naar koolhydraten. Op een feestje kan ik gebak nu makkelijk afwijzen. Ik heb geleerd om naar mijn lichaam te luisteren. Ik eet alleen wanneer mijn lichaam daar naar vraagt. Mijn darmklachten zijn nu minimaal, mijn ideaal gewicht is al ruim een jaar contant. Eindelijk kan ik weer normaal leven en dat allemaal dankzij het Koolhydraatarm dieet. Als ervaringsdeskundige helpt ik u graag!

Wilt u blijvend afvallen? Is uw bloedsuiker te hoog? Heeft u al jaren darmklachten? Of wilt u van uw energiedips af?

Maak dan een afspraak met de ervaringsdeskundige diëtist en bel naar 06 17403165 of stuur een email via de onderstaande button.